LEMING BLUES czyli NIE MOŻEMY NARZEKAĆ

[LEMING BLUES]

 

nie możemy narzekać.

mamy co robić.

jesteśmy syci.

jemy.

rośnie trawa,

produkt społeczny,

paznokieć,

przeszłość.

ulice są puste.

bilanse są doskonałe.

syreny milczą.

to wszystko przechodzi obok.

umarli napisali jej testament.

ulewa przechodzi.

wojny jeszcze nie wypowiedziano.

nie ma pospiechu.

jemy trawę.

jemy produkt społeczny

jemy paznokcie.

jemy przeszłość.

nie mamy nic do ukrycia.

nie mamy nic do przeoczenia.

nie mamy nic do powiedzenia.

my mamy.

zegarek jest nakręcony.

stosunki są uporządkowane.

talerze są umyte.

przejeżdża ostatni autobus.

jest pusty.

nie możemy narzekać.

na co jeszcze czekamy?

 

====================================

 

[oczywiście jest to wiersz Hansa Magnusa Enzensbergera „Middle Class Blues” w przekładzie Grzegorza Prokopa, w którym zmieniłem jedynie tytuł, dostosowujac go do polskich realiów]